Το πέταγμα του γλάρου
Μια λεπτή κλωστή ενώνει
το βλέμμα μου με το γλάρο.
Γράφω καμπύλες στον ουρανό.
Αόρατες, αρμονικές καμπύλες.
Πόσο ζηλεύω την απλότητα.
Καθαρή η γραμμή της φτερούγας
χαράζει εφήμερα το μεταξωτό μπλε,
λοξά, ίσια, περίπλοκα, κυκλικά.
Μια ηλιαχτίδα έκοψε την κλωστή.
Έμεινα μόνος να κοιτώ το μπλε.
Θα κλείνω τα μάτια αύριο, και να
πίσω από τα βλέφαρα ο γλάρος!
Μια ηλιαχτίδα χόρεψε στο μέταλλο.
Ανοιξα τα βλέφαρα, έσβησε ο γλάρος.
Το φως με βασανίζει πια, κόβει
τους δεσμούς με το χθες.
Abdulah
No comments:
Post a Comment