Συνάντησα τον Φρικ

Συνάντησα τον Φρικ

Ένοιωσα τα φύλλα να σαλεύουν κυνηγημένα, ξερά.

Θρόισε το χώμα μ’ ανατριχίλα, κανένας ήχος κενό απόλυτο.

Στο χειμωνιάτικο φως όλα έμοιαζαν πλυμένα – καθαρά.

Με το βλέμμα να προπορεύεται έστριψα στο στενό σοκάκι.

Γκρι, καφετιά του ξερού φύλλου, γλίστρησε στους τοίχους,

λες με φόβο, αθόρυβα μακριά μου, πέρα προς τα σκαλιά.
Ακαθόριστη φιγούρα ξεθαμμένη απ τα παλιά – πελώρια.
- Φρικ σε γνώρισα! Στάσου! Πες μια κουβέντα.

Το ρολόι χτύπησε έντεκα – μέρα ακόμα, και οι φωνές,
αχ αυτές οι γνώριμες παλιές φωνές, πλημμύρισαν τον δρόμο.

-‘Ήλθες; άργησες γιατί; Είναι έτοιμο το φαί.
- Τρέχα να φέρεις ψωμί φρέσκο και κασέρι.

- Φρικ στάσου μην φεύγεις!

- Γιε μου κάτσε, να εκεί στο καρέκλι, έχω και κρασί δικό μας.
- Γιατί Φρικ γιατί μου το κάνεις αυτό. Δεν το αντέχω.
Δεν αντέχω στις φωνές, τις μνήμες – τόσο δυνατές, ζωντανές.

Δεν θέλω να μεγαλώνω, κάθε μέρα είναι και ένα βήμα,
μια κουπιά πιο πέρα στο αύριο, ένα μίλι πιο μακριά από χθες.
Ο Abulah γέρασε φοβάται μην χάσει την οσμή του χθες,
ζει με τα παλιά κι ας αναπνέει το σήμερα.
Ο Φρικ τονε στοιχειώνει κάθε μέρα με κείνες τις φωνές τις
τόσο γνώριμες.

Abdulah

Σχετικά με τον ΦΡΙΚ:

• FRIK (the poem)
• FRIK & Group Therapy - (To Mrs Savaki)
  

Both the above are active links.

Posted by ioannispk - son of a pirate