Μάης του 1968 – Μάης 2008

Μάης του 1968 – Μάης 2008

Όπως όλοι ξέρουμε, Μάιος του 1968 είναι το όνομα που δόθηκε σε μια σειρά από φοιτητικές (αρχικά) διαμαρτυρίες και μια γενική απεργία που προκάλεσε την κατάρρευση της κυβέρνησης Ντε Γκωλ στη Γαλλία. Η συντριπτική πλειοψηφία των διαμαρτυρομένων ήταν αριστεροί, αλλά αξίζει να σημειώσουμε ότι «η καθιερωμένη αριστερά» π.χ. εργατικά συνδικάτα, αποστασιοποιήθηκε από τα γεγονότα.

Οσα έγιναν το Μάη του 68 μεταφράστηκαν από πολλούς, σε μερικές περιπτώσεις a posteriori, ως μια ευκαιρία για να ταρακουνήσει την «παλαιά κοινωνία» και παραδοσιακή ηθική, εστιάζοντας ιδιαίτερα για το εκπαιδευτικό σύστημα και την απασχόληση.

Ο Ντε Γκωλ προσπάθησε να καταστήλλει τις ταραχές με επιδρομές της αστυνομίας, χωρίς αποτέλεσμα και προκαλώντας μόνο όξυνση της κατάστασης. Οι διαμαρτυρίες έφθασαν τέτοιο βαθμό, ώστε de Gaulle διέλυσε την Εθνική Συνέλευση με το αίτημα για νέες βουλευτικές εκλογές. Όταν οι εκλογές τελικά πραγματοποιήθηκαν σ τις 23 Ιουνίου 1968, το Γκωλικό κόμμα αναδείχθηκε ακόμη ισχυρότερη από πριν.

Παρόλο που Μάιος του 68 σε στενά πλαίσια ήταν μια πολιτική αποτυχία για τους διαμαρτυρόμενους, είχε ένα τεράστιο κοινωνικό αντίκτυπο γενικότερα. Στην Γαλλία ειδικότερα σήμανε την αντικατάσταση της συντηρητικής ηθικής (θρησκεία, πατριωτισμός, υπακοή στην αρχή) με τη φιλελεύθερη ηθική (της ισότητας, της σεξουαλικής απελευθέρωσης, των ανθρώπινων δικαιωμάτων) που δεσπόζει στη γαλλική κοινωνία μέχρι σήμερα.

Την επέτειο των σαράντα χρόνων από το Μάιο του 68 διάλεξε ο τωρινός πρόεδρος της Γαλλία, τη δηλώση του Μακεδών στην καταγωγή, να υπογραμμίσει ότι πρέπει οι Γάλλοι (και υποθέτω όλοι μας κατ’ επέκταση) να γυρίσουν σελίδα και να "Να ξεχάσουμε το '68". Για τον Σαρκοζί το '68 απέτυχε γιατί απεδείχθη τερατώδες για την κοινωνία. Για τους άλλους … το '68 απέτυχε γιατί δεν κατέλαβε την εξουσία.

Τίποτε από αυτά δεν συμβαίνει κατά την γνώμη μου. Ο Μάης του 68 εγκαινίασε μία διαδικασία μεταμόρφωσης της κοινωνίας και επιτάχυνε αυτήν τη διαδικασία. Όμως, όπως συνέβαινε άλλωστε και στις περισσότερες φοιτητικές συνελεύσεις, το διαδικαστικό καπέλωνε το ουσιαστικό παγιδεύοντας το αποτέλεσμα σε μια στείρα συζήτηση (λες να είναι ακόμα έτσι ?). Με τον ίδιο τρόπο ο Μάης του '68 παγιδεύτηκε «στην διαδικασία».

Σε κάθε περίπτωση όμως η επίκληση της κοινωνία να γυρίσει σελίδα και να ξεχάσει τα καταλυτικά αυτά ιστορικά γεγονότα, τουλάχιστον σε ένα αδαή σαν και μένα ακούγονται σαν πρόσκληση και συναίνεση στην απεμπόλιση των κεκτημένων μας ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Δηλαδή … Εμπρός λοιπόν για τον Μάη του 2008. Με λιγότερη ισότητα, περιορισμένες στο ελάχιστο ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες και φυσικά άνιση κατανομή του προϊόντος της συλλογικής κοινωνικής εργασίας.

Ο ΝΕΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΕΦΘΑΣΕ - ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΤΥΠΑ ΑΠΛΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ - ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ.

ioannispk - son of a pirate