Το σωματίδιο του Θεού

Είναι κάτι μήνες τώρα που νομίζω πως ξέχασα να μιλώ. Ακόμα νομίζω πως σχεδόν έχασα το φως μου και για αυτό οι εικόνες του κόσμου που αντιλαμβάνομαι είναι θολές και συγκεχυμένες. Ούτε γράφω σωστά λοιπόν ούτε φωτογραφίζω, από φόβο μην και εκφράσω στρεβλές σκέψεις.

Παρ' όλη όμως την εμφανή μου αυτή αδυναμία και την γενικότερη αδιαφορία που μου έχει ενσταλάξει η καθημερινότητα, μερικά πράγματα που συβαίνουν φαίνεται πως είναι τόσο έντονα που διαπερνάνε το χοντρό ντουβάρι του καστρόκοσμού μου και διακόπτουν τον ταραγμένο ύπνο που κοιμάμαι μήνες τώρα.

Θα γίνει λέει ένα πείραμα στην Ελβετία (CERN)για να βρούμε τι έγινε κλάσματα του δευτερολέπτου μετά την Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang). Ακόμα λέει με αυτό το πείραμα θα μα λυθούν διάφορες απορίες που σχετίζονται με την Σκοτεινή Ύλη και Ενέργεια, την Αντι-ύλη και διάφορα άλλα.

Πολύ ενδιαφέροντα μου ακούγονται όλα και πραγματικά ελπίζω να ζήσω να δω και άλλα τέτοια θαύματα. Ακόμα ελπίζω να ζήσω αρκετά να δω τον άνθρωπο να προοδεύει τόσο που να απαλλάσσετε από προκαταλήψεις, φοβίες και δεισιδαιμονίες.

Διαβάζω ότι αρκετοί προοιωνίζουν την καταστροφή του κόσμου εξαιτίας του πειράματος αυτού πιστεύοντας ότι θα δημιουργηθούν μαύρες τρύπες που θα ΚΑΤΑΠΙΟΥΝ την Γη!

Πόσο λίγο έχουν αλλάξει τα πράγματα από τότε που ο Κομήτης του Halley τρομοκρατούσε τους πάντες (1910)? Έφτανε μόνο η καθαρή μαθηματική σκέψη του ΚΑΘΗΓΗΤΗ για να φωνάξει πως τίποτα τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Όταν ύστερα τον ρώτησαν πως το γνώριζε, αυτός απλά απάντησε πως αν είχε κάνει λάθος δεν θα υπήρχε κανένας να του ζητήσει ευθύνες ! Απλό - κομψό, όμορφο και πάνω απο όλα Αριστοφανικά αισιόδοξο.

Τι είναι αυτό που κουρδήζει την ανθρώπινη σκέψη και συντονίζετε τόσο εύκολα με την καταστροφολογία? Γιατί είναι πιό εύκολο να σκέφτόμαστε το τέλος, αντί για μια ακόμα καινούργια αρχή? Θυμάμε μερικά χρόνια πρίν όταν κουβέντιαζα με μια καλή φίλη ψυχολόγο που μου έλεγε πως μια τέτοια συμπεριφορά είναι καθαρό αποτέλεσμα ΧΡΟΝΙΑΣ ΚΑΤΑΘΛΗΨΗΣ.
Τι παράξενο πράγματι διότι απο όσα γνωρίζω τέτοιες εσχατολογικές σκέψεις τυρανούσαν τον άνθρωπο απο τους Προ-βιβλικούς χρόνους και συντηρούνται ακόμα και σήμερα με την αρωγή διαφόρων "προφητών".

Παρ' όλο που μάλλον το αντίκτυπο που έχει το ακαθόριστο νόημα της ύπαρξής μας στην κοινωνική μας ζωή, και αυτό απο μόνο του είναι αρκετό να δημιουγήσει το υπόβαθρο για εσχατολογικές σκέψεις που δίνουν κατα κάποιο τρόπο νόημα στην ύπαρξή μας, προτιμώ μια πιο κομική εξήγηση.

Θυμάμε πρίν πολλά χρόνια τέτοιες μέρες την γιαγιά μου να με νουθετεί.

- Τώρα που αρχίζει το σχολείο θα σηκώνεσε νωρίς, θα έχεις την τσάντα σου έτοιμη απο το προηγούμενο βράδυ.
- Μόλις έρχεσε απο το σχολείο θα τρώς, θα ξεκουράζεσε λίγο και μετά θα διαβάζεις.

Ε λοιπόν τίποτα απο αυτά δεν έγινε σχεδόν ποτέ. Χρειάζονταν οι φωνές και οι απειλές πως είναι δώδεκα η ώρα και δεν θα κοιμηθώ αρκετά, πως θα τα πουν όλα στον πατέρα μου να με κατσαδιάσει και άλλα τέτοια για να "νοικοκυρευτώ".

Ώρες- ώρες σκέφτομαι μήπως και οι εσχατολογίες δεν είναι τίποτα άλλο απο "γονικές" απειλές για να συμαζεύεται λίγο ο άνθρωπος και να ενδοσκοπεί λιγάκι. Να τόσο δα όσο χρειάζετε για να συνεχίσει να λέει ο Ύψιστος ...
"Δεν βαριέσε άστους λίγο ακόμα" !

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΉ ΧΡΟΝΙΑ ...

ioannispk - son of a pirate