A Pirate's Mobile Blog

The world as seen by a "PIRATE" (?).

Follow the link below to see ...

http://sonofapirate.blogspot.com/

Wednesday, November 30, 2011

Ασκητική - Ν. Καζαντζάκης

Στην  Ασκητική ο Ν. Καζαντζάκης περιγράφει την πορεία του ανθρώπου μέσα από τέσσερα σκαλοπάτια:


Πρώτο σκαλοπάτι: ΕΓΩ.
Δεύτερο: Η ΡΑΤΣΑ.
Τρίτο: Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.
Τέταρτο: Η ΓΗΣ.

Διαβάζω στο πρώτο σκαλοπάτι, αναφέρει: "Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω. Να είσαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις". 

Στο δεύτερο ( ράτσα) γράφει:" Δε μιλάς εσύ, μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με το στόμα σου.... Δεν είσαι λεύτερος. Αόρατα μυριάδες χέρια κρατούν τα χέρια σου και τα σαλεύουν. Όταν θυμώνεις, ένας προπάππος αφρίζει στο στόμα σου. Όταν αγαπάς, ένας πρόγονος σπηλιώτης μουγκαλιέται. Όταν κοιμάσαι, ανοίγουν οι τάφοι μέσα στη μνήμη και γιομώνει βουρκόλακες η κεφαλή σου. Μην πεθάνεις για να μην πεθάνουμε! φωνάζουν μέσα σου οι νεκροί."

Στο τρίτο ( ανθρωπότητα), το απόσπασμα γράφει: "Δε μιλάς εσύ . Μήτε είναι η ράτσα μονάχα μέσα σου που φωνάζει,μέσα σου οι αρίφνητες γενεές των ανθρώπων - άσπροι , κίτρινοι , μαύροι - χιμούν και φωνάζουν .Λευτερώσου κι από τη ράτσα , πολέμα να ζήσεις όλο τον αγωνιζόμενον άνθρωπο".

Και καταλήγει στο τέταρτο ( γη), "Δε φωνάζεις εσύ. Δε φωνάζει η ράτσα σου μέσα στο εφήμερο στήθος σου. Δε φωνάζουν μονάχα οι άσπρες, οι κίτρινες, οι μαύρες γενεές των ανθρώπων στην καρδιά σου. Η Γης αλάκερη, με τα ζώα, με τους ανθρώπους και τους θεούς της μέσα στο στήθος σου φωνάζει"

Παρ' όλο που ο Καζαντζάκης ήτανε 'Ελληνας και κατα τα γραφόμενά του "φωνάζει μέσα στο στήθος του κεθένα μας" - μάλλον κουφαθήκαμε σαν έθνος και ούτε στο πρώτο σκαλοπάτι δεν είμαστε.

Γιατί που να πάρει και να σηκώσει - ΓΙΑΤΙ ?

ioannispk - son of a pirate



EPIΣΤΟΛΗ Β΄ ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ

1 Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· 
2 ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, 
3 ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, 
4 προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, 
5 ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι. καὶ τούτους ἀποτρέπου. 
6 ἐκ τούτων γάρ εἰσιν οἱ ἐνδύνοντες εἰς τὰς οἰκίας καὶ αἰχμαλωτίζοντες γυναικάρια σεσωρευμένα ἁμαρτίαις, ἀγόμενα ἐπιθυμίαις ποικίλαις, 
7 πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα.


Τα πρώτα λίγο ως πολύ όλοι τα γνωρίζουν, τα φαντάζονται κτλ.  Αλωστε τι αξία θα είχαν οι μη φιλάργυροι, οι ταπεινοί, οι καλοί γενικά, αν δεν υπήρχαν οι "αλλοί" για να συγκριθούν μαζί τους. Φτηνό το επιχείρημα αλλα δουλεύει. Οσο για τα γυναικάρια, άστο καλύτερα, ευτυχώς που υπάρχουν και αποφορτίζετε η περίσια τεστοστερόνη. Αν δεν υπήρχαν αναρωτιέμαι πως θα ήταν η κοινωνία. Μια μικρή γεύση την έχει κανείς επισκεπτόμενος την Σ Αραβία. Λοιπάμε αλλά μερικά προβλήματα είναι πιο σύνθετα απο όσο φαίνονται.


Στέκομαι στο τελευταίο - 7  - που μεταφράζετε περίπου "που πάντοτε μαθαίνουν και ποτέ δε δύνανται να έρθουν σε επίγνωση της αλήθειας".


Εντυπωσιακό κατα την άποψη μου και αντικατοπτρίζει την διαχρονική πραγματικότητα με ακρίβεια.


Θέλω να πιστεύω οτι οι καιροί που ζούμε ΔΕΝ είναι έσχατοι με την ένοια της παντελούς απώλειας όπως εκφράζεται συχνά από πολλούς. Είναι όμως ημέρες που μπορούμε να βελτιώσουμε την ζωή μας και τον εαυτό μας, όπως κάθε μέρα άλωστε.


ioannispk - son of a pirate








Friday, November 18, 2011

Διαπιστωσεις

Απο την ειδησεογραφεία των τελευταίων ημερών διαπιστώνω:

1) Οι Σοσιαλιστές και illuminati αριστερίζονες θεωρούν (τουλάχιστον προσφάτως) την φοροδιαφυγή ως κλοπή.

2) Οι Φιλελεύθεροι διατυπώνουν την θεωρία οτι η φορολόγιση της ιδιοκτησίας είναι κλοπή.

3) Οι ακραίοι αριστεροί συμπεριλαβμανομένων των αναρχικών θεωρούν την ιδιοκτησία κλοπή.

Προφανώς το χάσμα είναι αγεφύρωτο προς ζημία του συνόλου που σε όποια πλευρά και να ανοίκει ιδεολογικά, βιοπορίζετε καθημερινά στα πλαίσια της κοινωνικής συνύπαρξης που προυποθέτει κατά την ταπεινή μου γνώμη:

α. Διάθεση για δημιουργία (άρα παραγωγή αγαθών) - είναι στην φύση του ανθρώπου.
β. Υπαρξη ιδιοκτησίας.
γ. Συμβολή στην διατήρηση του κοινωνικού ιστού.

Ολα τα πιο πάνω στα πλαίσια του αχαιοελληνικού "ΜΕΤΡΟΥ", η απώλεια του οποίου οδηγει με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή.

Ο Καζαντζάκης έγραψε στα ταξιδιωτικά του οτι όταν εξήχθει στην Ευρώπη το μοντέλο του "καλού κ' αγαθού - άριστου" ανθρώπου, η Αγγλία ας πούμε δημιούργησε τον Gentleman. Γράφει ο Καζαντζάκης,


... Χωρίς τα ιπποτικά εύσημα της αριστοκρατικής του καταγωγής, ευγενής χωρίς οικόσημα και σπαθιά, χωρίς χρυσοποίκιλτες φορεσιές και δονκιχωτικά οράματα, "μυαλωμένος, πραχτικός, χωρίς μεγάλη φαντασία, με τρόπους απλούς και σεμνή στολή",  "ο τζέντλεμαν πια είναι εκείνος που καλλιέργησε αρμονικά τις ατομικές και κοινωνικές του ιδιότητες, που συγκρατεί τα πάθη του, που ποτέ δε μιλάει για τον εαυτό του, μήτε κακολογάει τους άλλους, κύριος των νεύρων του, 'καπετάνιος της ψυχής του'".


Τι θαυμάσιο ... "ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ" ...

Αν και το πρότυπο αυτό έχει φθαρεί και στιλιτεύετε απο πολλούς, ενδεχομένως να πρέπει να το επανεισάγουμε και εξ αυτού να θυμιθούμε αυτό που είναι βαθιά κρυμένο μεσα μας - δηλαδή το "ΑΡΙΣΤΟ" το "ΚΑΛΟ Κ΄ΑΓΑΘΟ". Να υποτάξουμε δηλαδή το κτήνος - μέσα μας. Τα πιο κάτω πάλι απο τον Καζαντζάκη - Ταξιδεύωντας στην Αγγλία

«Τούτες τις σκέψες έκανα περπατώντας κάμποσους μήνες στο εγγλέζικο χώμα κι αναπνέοντας, σε μιαν τόσο αποκαλυπτική στιγμή, τον αγέρα της Αγγλίας. Αγάπησα το λαό αυτόν, θάμασα τις θεμελιακές για τον άνθρωπο αρετές του? την υπερηφάνια, την αξιοπρέπεια, το πείσμα, την αντοχή, την πειθαρχία. Λίγα λόγια, πολλά έργα, ανθρωπιά μεγάλη. Αποφασιστικές μάχες έδωκε ο άνθρωπος και στο υγρό τούτο καταπράσινο νησί του Βορρά, μακριά από την άγια Μεσόγειο. Όπως σε όλους τους ανθρώπινους αγώνες, κι εδώ οι οχτροί ήταν οι ίδιοι: ο άνθρωπος με το μέσα του χτήνος, το φως με το μέσα του σκοτάδι. Κι όπως παντού, κι εδώ το ανθρώπινο αίμα χύθηκε ποταμός, πλερώθηκε κι εδώ βαριά κι η πιο ασήμαντη νίκη.» Από τον πρόλογο του συγγραφέα.


Μιλώντας για το Ήτον σημειώνει:


"...Στη μικρή τούτη φημισμένη πολιτεία όπου αναθρέφεται η εγγλέζικη αριστοκρατία, το ελληνικό πνέμα, φωτεινό, τολμηρό κι ισορροπημένο, συνεχίζει εξόριστο στην υπερβόρεια ομίχλη το εξαίσιο έργο του"


Κρατώ το "ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ, ... ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΕΞΟΡΙΣΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ".

Τι τραγικό να μην μπορούμε σαν έθνος - σαν κοινωνία να αποδεχθούμε την πραγματοκότητα και να αφυπνίσουμε αυτο που νομοτελειακά υπάρχει μέσα μας και επιβιώνει παρέα με τη Καρυάτιδα του Λονδίνου εξόριστο. 'Εκλεγαν λέει οι αδελφές της όταν την πήρε ο Elgin. Το κλάμα ακούγονταν μέχρι το Φάληρο.

Φαντάσου πως θα σπάραζε η Ελληνική ψυχή σαν χωρίστικε απο το ΠΝΕΥΜΑ της και το έβλεπε να φεύγει - ίδια βουλήση - εξόριστο, κι ακόμα πως θρηνεί που παραμένει ως σήμερα μακριά της.

ioannispk - son of a pirate