A Pirate's Mobile Blog

The world as seen by a "PIRATE" (?).

Follow the link below to see ...

http://sonofapirate.blogspot.com/

Thursday, December 23, 2010

Το Υποσύνολο του λαού

Οσο περισσότερο ακούω τα ΜΜΕ και διαβάζω εφημερίδες, τόσο περισσότερο πείθομαι οτι
  1. Ο λαός και άρα ο καθένας απο μας ως μέλος του, είναι περιζήτητος.
  2. Ο λαός είναι ένα υποσύνολο της κοινωνίας (sic).
Σχεδόν καθημερινά ακούω η μαθαίνω ότι κάποιος όπως ας πούμε ένας αρχηγός κόμματος η ένας μητροπολίτης η τέλος πάντων κάποιος με αξίωμα (και όχι όπως εμείς οι άλλοι), έχει σαφή γνώμη για το πως και επιθυμεί να σώσει τον ... ΛΑΟ απο τα δεινά του. Σε συλλογικότερο επίπεδο το ίδιο κάνουν τα κόμματα οι πολιτικές φατρίες (εντός των κομμάτων), τα σωματεία, οι συντεχνίες, η εκκλησία, ο τοπικός σατραπίσκος κομματάρχης κτλ.

Συνάγω λοιπόν ότι αφού τόσοι μα τόσοι πολλοί μιλούν περί και για τον ΛΑΟ με μια διαλεκτική και φρασεολογία που "θέτει εαυτούς εκτός του ΛΑΟΥ" , τότε ο ΛΑΟΣ είναι υποσύνολο και μάλιστα πλανημένο της κοινωνίας, υγειά μέλη της οποίας αποτελούν οι σοφοί σωτήρες, που όπως είπαμε πιο πάνω ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΟΣ. Αυτό άλλωστε ομολογούν και οι ίδιοι με τον λόγο τους.

Από την άλλη όμως αυτή η πλανημένη μάζα (ενδεχομένως και για πολλούς αναμάρτητος ούσα), παραμένει αξιοπρόσεκτα περιζήτητη για όλους τους προαναφερθέντες, διότι ασχολούνται με αυτήν διακαώς και συνεχώς, αγνοώντας την δυσαρέσκεια του ... μειοψηφούντος (σε σχέση με αυτούς) ΛΑΟΥ, ο οποίος δυσανασχετεί με αυτή την εμμονή τους, που πλειστάκις τους καλεί να τον αφήσουν στην ησυχία του. Δεν θέλει ρε παιδί μου να σωθεί ο ΛΑΟΣ - γούστο του.

Αναρωτιέμαι λοιπόν διότι πολλοί ερίζουν για το σαρκίο μου (μέλος του ΛΑΟΥ γαρ). Σε ποιόν ρημάδι οργανισμό, πρόσωπο, κόμμα, εκκλησία, τζάκι, συνδικάτο ανοίκω ? Για ενημερώστε με σας παρακαλώ για να ξέρω ποιόν θα ευχαριστήσω όταν θα έχω σωθεί πάντα ερήμην μου και για κάτι που έχει γίνει χωρίς την συμβολή μου.
Διότι έτσι είναι ο ΛΑΟΣ πάσχει από δεινά τα οποία τον ταλανίζουν ΧΩΡΙΣ να φταίει, έχουν γίνει ΧΩΡΙΣ την συμβολή του και για αυτό πρέπει να καθαρθεί (με την Δαντική έννοια) ΕΡΗΜΗΝ ΤΟΥ.


ioannispk - son of a pirate

Saturday, December 04, 2010

Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Στους δύσκολους καιρούς που μας επιφύλαγε η μοίρα να ζούμε, λίγες παραμένουν οι αναλλοίωτες αξίες αναφοράς και ακόμα λιγότερες οι πολιτιστικές οάσεις για να δροσίσει κάποιος την δίψα που αναπόφευκτα φέρνει η καθημερινή αναζήτηση διεξόδου.
Χρειάζεται να ψάξει κανείς κάτι αμόλυντο - αγνό, μια συμπαντική αν γίνετε αλήθεια για να αντλήσει κουράγιο. Σταχυολογώ μερικούς στοίχους ...

Εμβατήριο για λεηλασίες

Ο βασιλιάς καινούργιες χώρες θα κατακτήσει
και τη φελλάδα των φτωχών κι αυτήν θα την ζητήσει
Του κόσμου το βασίλειο λαμπρά για να στηθεί
πρέπει το φτωχοκάλυβο να ξεθεμελιωθεί.


Ένα το χελιδόνι 

Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!

Μπέρτολτ Μπρέχτ Οδυσσέας Ελύτης


Ο Οδυσσέας Ελύτης στην ομιλία του κατά την απονομή του Νόμπελ κατέληγε ...
....
Τότε όμως η Ποίηση; Τι αντιπροσωπεύει μέσα σε μια τέτοια κοινωνία; Απαντώ: τον μόνο χώρο όπου η δύναμη του αριθμού δεν έχει πέραση.
...
Δεν αρκεί να ονειροπολούμε με τους στίχους. Είναι λίγο. Δεν αρκεί να πολιτικολογούμε. Είναι πολύ. Κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Εάν η ποίηση παρέχει μια διαβεβαίωση και δη στους καιρούς τους δύσκολους είναι ακριβώς αυτή: ότι η μοίρα μας παρ' όλ' αυτά βρίσκεται στα χέρια μας.

Της αγάπης αίματα

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν 

και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε 

οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων 

μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο 



Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν 

Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε 

αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη 

μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο 



Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε 

τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου 

την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν 

μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο

Όσο οξειδωμένοι και να αισθανόμαστε, όσο και μάταιος να φαντάζει ο πόλεμος με τους αριθμούς, "η μοίρα μας παρ' όλ' αυτά βρίσκεται στα χέρια μας".

ioannispk - son of a pirate


Monday, November 15, 2010

Stone built blues

Stone built blues

Imprisoned to eternal order,
tightly masoned red stones
gaze bonded at the afternoon light.
Rebels protrude, a path aloft.

Below water flows hastily 
to meet the Aegean blue.
To join the mother sea. 
To become salty - alive.



For such is the purpose
to be salty to join the sea,
where order is neigh a bond
nor is the light a maze of green.

For order at sea is the wave
and cleansing path aloft
the blue light - abundant to all,
rebels and obedient alike.

ioannispk - son of a pirate

Tuesday, October 26, 2010

MAL DU DEPART

Ο Νίκος Καββαδίας έγραψε στο ποίημα του MAL DU DEPART

Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων,
και θα πεθάνω μια βραδιά, σαν όλες τις βραδιές,
χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων.
 ...

Θα πάψω πιά για μακρινά ταξίδια να μιλώ,
οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα 'χω πιά ξεχάσει,
κι η μάνα μου, χαρούμενη, θα λέει σ' όποιον ρωτά :
"Ηταν μιά λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει . . . "


Μα ο εαυτός μου μιά βραδιάν εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο, ως ένας δικαστής στυγνός, θα μου ζητήσει,
κι αυτό το ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί,
θα σημαδέψει, κι άφοβα το φταίστη θα χτυπήσει.

εν μέσω παγκόσμιας θύελλας πολλές φορές αναρωτιέμαι αν όλα αυτά που πίστεψα μέχρι σήμερα και μάλιστα όχι από "πάθηση" όπως έλεγε ο συχωρεμένος ο μπάρμπας μου ΛΧ, αλλά από καθαρή θέληση για μάθηση, δεν ήταν τίποτα άλλο από μια ουτοπία. Μια ... "λόξα νεανική" ... που ΠΡΕΠΕΙ να περάσει !

Άκουγα τον Πρωθυπουργό να μιλάει χτες το βράδυ για τα δεινά της χώρας, τις προσπάθειες που γίνονται, τις μεθόδους που ακολουθούνται, τις θυσίες που πρέπει να κάνουμε (ίσως όχι όλοι αλλά κάποιοι από εμάς) για να γλυτώσουμε από το κακό και επιτέλους να βρούμε το δρόμο μας. ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ δρόμο - και έλεγα - δεν μπορεί σίγουρα αυτά που νόμιζες μέχρι σήμερα δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια ΛΟΞΑ ΝΕΑΝΙΚΗ.

Έλα όμως που έρχεται η αργή φωνή του Μαρκόνη, με τα παράσιτα του άλλου κόσμου να την διακόπτουν και να την αλλοιώνουν και μου φωνάζει ...

Μα ο εαυτός μου μιά βραδιάν εμπρός μου θα υψωθεί
και λόγο, ως ένας δικαστής στυγνός, θα μου ζητήσει,

Ε! την τρέμω αυτή την ώρα. Γιατί είναι πιο τραγική και απ' την ημέρα της Χριστιανικής κρίσεως. Γιατί εκείνη την ώρα θα κάμει κανείς τον τελικό απολογισμό του, όχι για το άχρηστο και ενδεχομένως γέρικο κορμί του αλλά για το αύριο  - την αιωνιότητα στις μνήμες των κατοπινών γενεών - την υστεροφημία.

Για τούτο λοιπόν και σαν δειλός και βολεμένος μεσήλικας που είμαι  λουφάζω και προσεύχομαι να έχει δίκιο ο πρωθυπουργός και όλοι οι άλλοι σοφοί που θέλουν να μας σώσουνε.
Να ήταν πράγματι μια νεανική τρέλα (thought crime) αυτά που  πίστεψα και σίγουρα να έχει περάσει, κατά που νομίζουνε τουλάχιστον οι φίλοι μου.
Γιατί αλλιώς θα πρέπει να ζήσω αιώνια με τις Ερινύες μου αφού το ανάξιο χέρι μου - θα παραμείνει ... ανάξιο και κουλό - δέσμιο.

ioannispk - son of a pirate




Monday, October 18, 2010

Δημήτριος τυφλός ουδέ βλέπει ουδέν

«Δημήτριος τυφλός ουδέ βλέπει ουδέν παίζων αστραγάλους έκλεψεν αυτώ Ερμίας αστραγάλους» λέει μια επιγραφή από τη Δήλο, δείχνοντας το πάθος για τον τζόγο, που δεν σέβεται ούτε τις ανθρώπινες αξίες.
Κάθε φορά που ακούω τους πολιτικούς να μιλούν, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου έρχεται αυτόματα στο μυαλό η πιο πάνω επιγραφή. Κια πράγματι πόσο μοιάζει το πάθος του τζόγου με το πάθος για την ΑΡΧΗ.
Με λάγνο βλέμμα περιφέρονται οι εκφραστές του λαού (sic) προσποιούμενοι όλοι τους αδικημένους, τους παρεξηγημένους ιδεαλιστές που αλίμονο η ζωή τους έταξε να μάχονται ένα μάταιο και μοναχικό αγώνα. Τόσο έκδηλη είναι η μανία τους να εκλεγούν που θυμίζει κάποιους κακόμοιρους που ζητιανεύουν στο δρόμο την δόση τους. Τι κρίμα όμως ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ αντιληπτοί, δεν τους ακούνε που τούς τα λένε και ... για αυτό υποφέρει Ο ΛΑΟΣ (οχι οι ίδιοι) τόσα δεινά. 
GET LOST !!!
Στον πραγματικό κόσμο αν δοκιμάζεις μια μέθοδο η πρακτική στη δουλειά σου και δεν αποδίδει - τότε την αλλάζεις όσο χρειάζεται μέχρι να δουλέψει. Αν λοιπόν τόσα χρόνια κανείς δεν κατανοεί τους πολιτικούς τότε γιατί δεν εξετάζουν την πιθανότητα να έχουν λάθος προσέγγιση τουλάχιστον για να μην πω τίποτα περισσότερο. 
Λυπάμαι αλλά σπανίως ο γιαλός είναι στραβός συνήθως φταίει το αρμένισμα για τα καραβοτσακίσματα.

ΒΑΡΕΘΗΚΑ !!! Δεν θέλω να ακούω άλλες μπούρδες.

«Δημήτριος τυφλός ουδέ βλέπει ουδέν παίζων αστραγάλους έκλεψεν αυτώ Ερμίας αστραγάλους»
Τελικά μήπως είμαστε ΕΜΕΙΣ τυφλοί και δεν βλέπουμε την κοροϊδία τους ?
ioannispk - son of a pirate

Wednesday, September 22, 2010

Δεν θέλω να είμαι τέτοιος πολίτης !

Με την χώρα μας να διανύει μια δύσκολη περίοδο, ο όρος "πολίτης" ακούγετε όλο και πιο συχνά στα ΜΜΕ, όπου διάφοροι εκλεγμένοι και μη φιλονικούν για το τι πρέπει και δεν πρέπει - και τι οφείλει να πράττει ο πολίτης η το κράτος - πάντα για το καλό του πολίτη. Με τον τρόπο που εκφράζετε ο όρος "πολίτης" από τους διαφόρους ομιλητές δημιουργείτε η εντύπωση ότι
  1. Ο πολίτης είναι ένα είδος ζώου, χωρίς κρίση, χωρίς ευθύνη. 
  2. Δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και έχει άμεση ανάγκη επεξηγήσεων από ειδικούς.
  3. Ενεργεί σπασμωδικά - σχεδόν κυκλοθυμικά και με κίνητρο βασικά τα ένστικτα που χρησιμοποιούνται στην εκπαίδευση των ζώων του τσίρκου  - πόνος = τιμωρία = ανυπακοή, ικανοποίηση = επιβράβευση = υπακοή.
  4. Ο πολίτης έχει πάντα δίκιο (εκτός αν έχει άδικο - sic).
  5. Ο πολίτης Ποτέ δεν ευθύνεται
Επιπροσθέτως αντιλαμβάνομαι ότι μοναδικό καθήκον των πολιτικών είναι να ικανοποιούν τις όποιες επιθυμίες των πολιτών ενώ μερικές φορές, σαν στοργικοί πατέρες οφείλουν να τους τιμωρούν νουθετώντας τους, αφαιρώντας έστω και προσωρινά μερικά προνόμια που στο παρελθόν τους εκχώρησαν, υπονοώντας ότι ίσως και να επιστραφούν στο μέλλον - ΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ.

Ε λοιπόν τέτοιος πολίτης - προϊόν βλακώδους λαϊκισμού ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ - ΑΡΝΟΥΜΑΙ ! Ούτε θέλω να με εκπροσωπούν πολιτικοί που με υποβιβάζουν με αυτό το τρόπο.
Γνωρίζω μια χαρά τις ευθύνες μου και μπορώ να διακρίνω - παρά την μυωπία μου - την σοβαρότητα της κατάστασης. Αντιλαμβάνομαι άριστα ότι
  1. Αν δεν βρούμε δανεικά, θα διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός.
  2. Αν δεν αλλάξουμε τις κρατικές και κοινωνικές πρακτικές μας δεν θα βρούμε δανειστές.
  3. Οι μεταρρυθμίσεις που τουλάχιστον λέγεται ότι γίνονται  (π. χ., η εφαρμογή των κοινοτικών κανονισμών στις προμήθειες του Δημοσίου) θα έπρεπε να τις είχαμε εφαρμόσει μόνοι μας και δεν ήταν ανάγκη να "κάνουμε" πως τους επιβάλουν οι "κακοί" ξένοι για να τους δεχθεί καλύτερα ο ευαίσθητος πολίτης.
  4. Δεν μας ζηλεύουν ούτε μας εχθρεύονται οι "ξένοι" - δεν έχουν λόγο άλλωστε. Δεν έχει κανείς παρά να επισκεφθεί μια οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης, όπου με ανοιχτό μυαλό θα διαπιστώσει ότι και εκεί μια χαρά είναι τα πράγματα - για να μην πω καλύτερα και χαρακτηριστώ ανθέλληνας.
  5. Δεν υπάρχει κανένας (νόμιμος) τρόπος να αυξάνει κανείς τον πλούτο του (πόσο μάλλον συνεχώς) εκτός της εργασίας - που σημαίνει παραγωγικότητα - ανταγωνιστικότητα - ευελιξία - πρωτοτυπία - σεβασμός στον αντίπαλο κτλ.Τουλάχιστον στο σύστημα κανόνων που υιοθετούμε.
  6. Οδηγηθήκαμε σε αυτή την κατάσταση από καθαρό στρουθοκαμηλισμό και την πρακτική να σπρώχνουμε κάτω από το χαλί τα σκουπίδια μας με την ελπίδα ότι είτε θα τα καθαρίσει κάποιος άλλος, είτε ότι το χαλί μας είναι τόσο μεγάλο που μπορεί να σκεπάσει τα πάντα.
Παρακαλώ πολύ τους κυβερνώντες και επιθυμούντες να κυβερνήσουν να μας σέβονται λίγο περισσότερο και να σταματήσουν να αντιμετωπίζουν τον πολίτη σαν προβληματικό παιδί. Όσο το κάνουν αυτό ο πολίτης θα αντιδρά σαν ένα τέτοιο - εκτός φυσικά αν αυτό είναι το ζητούμενο οπότε μια χαρά τα πάνε και μπράβο!
'Άλλωστε όπως συχνά έλεγε ο καλός μου φίλος ΑΑΔ - μπορείς να πάρεις πιστοποίηση ποιότητας ακόμα και αν παράγεις Σ..τα!

ioannispk - son of a pirate

Monday, August 23, 2010

Περι Σίτου

 Διαβάζω ότι :
  1. Οι οκτώ πλουσιότερες χώρες του κόσμου, που αποτελούν το 13,3% του πληθυσμού της Γης, το 4% των χωρών μελών του ΟΗΕ, αλλά κατέχουν το 63% του παγκόσμιου πλούτου, δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή στο διεθνές εμπόριο, με δίκαιους όρους, των φτωχών γεωργικών χωρών.
  2. Πέντε μεγάλες πολυεθνικές (Archer Daniels Midland, Cargil, Con Agra, Bunge, Dreyfuss) ελέγχουν το 80% της αγοράς των σιτηρών και κερδοσκοπούν αγοράζοντας μαζικά τις μελλοντικές σοδειές. 
  3. Πέντε-έξι φαρμακοβιομηχανίες (Monsanto, Bayer, Dupont, Basf, Dow κ.ά.) ελέγχουν το 75% της αγοράς παρασιτοκτόνων και σπόρων.
  4. Ισάριθμες εταιρείες (Wal-Mart κ. ά.) ελέγχουν την παγκόσμια διανομή τροφίμων.
 Είμαστε σίγουροι ότι οι διακυμάνσεις στις τιμές των σιτηρών είναι προϊόν φυσικών καταστροφών μόνο ?   Είμαστε σίγουροι ότι η πείνα στον τρίτο κόσμο λόγο έλλειψης πόρων για καλλιέργεια η και αγορά σιτηρών είναι προϊόν των κλιματικών αλλαγών ?

Μήπως την πείνα δεν την γεννά η φύση αλλά το παγκόσμιο καθεστώς όπου οι λεγόμενες "δυνάμεις της αγοράς"  δεν ελέγχονται από καμία εξουσία ?

Αναγνωρίζω ότι εξ ορισμού η δουλειά του "ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥ" είναι να μεγιστοποιεί το κέρδος 'ΚΕΡΔΟΣ + ΣΚΟΠΟΣ" , αλλά ο σκοπός δεν αγιάζει πάντοτε τα μέσα ούτε αποτελεί εφαλτήριο για κάθε λογής αυθαιρεσίες.

Προσδοκώ ... Ούτε και ξέρω πλέον τι ... Μάλλον τίποτα διότι αν η εκμετάλλευση κάθε πιθανής πηγής κέρδους ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων η παράπλευρων απωλειών είναι θεσμοθετημένο και νομικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, ελπίδα δεν υπάρχει !

ioannispk - son of a potentially hungry pirate


Monday, August 02, 2010

True Freedom




Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ ένα Βουδιστικό Μοναστήρι, χαμένο μέσα σε πυκνή βλάστηση, στα βουνά στης Νότιας Κορέας.


 Όλα τα κτήρια ήταν ξύλινα και η κατασκευή είχε γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπάρχει ούτε ένα καρφί να πληγώνει το ξύλο ... Περιτριγυρισμένοι από φροντισμένους κήπους, οι μοναχοί ήταν σεμνοί, χαρούμενοι και σε αρμονία με το κόσμο που τους επισκέπτονταν, χωρίς ακρότητες και υπερβολές. Εντελώς ακτήμονες έμοιαζαν απαλλαγμένοι από το άγχος που προξενεί η ιδιοκτησία, ενώ είχαν αποθέσει την καθημερινή τους ύπαρξη στα χέρια του Θεού και άρα υποτασσόμενοι στην παντοδυναμία Του, είχαν επίσης απαλλαγεί από την φθορά της προσμονής του αύριο.

Στην αρμονία των μοναστηριακών κήπων θυμήθηκα ένα τραγούδι που έμαθα από τις εκπομπές του Γιάννη Πετρίδη - χρόνια πριν, τότε που ο άνθρωπος πατούσε το φεγγάρι εν μέσω ειδήσεων για την εισβολή στο Λάος, τον βομβαρδισμό της Πνομ Πεχ  και του πολέμου στο Βιετνάμ. Ο Μωχάμετ Αλι γνώριζε την ήτα από τον Joe Frazier και ο Morrison άφηνε για πάντα τον κόσμο. Ακόμα το ακούω σαν αμετανόητος μεσήλικας έφηβος που παραμένω. Τα ερμήνευε με την βραχνή της φωνή η Janis Joplin ...


Me & Bobby McGee
......

Freedom's just another word for nothing left to lose,
Nothing don't mean nothing honey if it ain't free,

Na na na na na na na na,
Hey now Bobby now, Bobby McGee, yeah.

....
Δεν παραθέτω του στοίχους για να μην χαλάσω την αρμονία της στιγμής (τουλάχιστον εγώ έτσι την νιώθω) .


Οι Βουδιστές μοναχοί δεν είχαν τίποτα  να απολέσουν και έχοντας εναποθέσει "τον άρτον τον επιούσιον" στα χέρια του Δημιουργού τους αισθάνονταν απόλυτα ελεύθεροι ... "γεννηθήτω το θέλημά σου".


Η έκφραση της συμπαντικής αλήθειας μπορεί να διαφέρει από λαό σε λαό, αλλά το νόημα παραμένει αναλλοίωτο.

Ένοιωσα βαθιά θλίψη φεύγοντας και ένα δυσεκπλήρωτο κενό. Το χάσμα μεταξύ της καθημερινότητας και αυτού που αντιλαμβάνομαι σαν μοναδική συμπαντική αλήθεια, μοιάζει τόσο μα τόσο αγεφύρωτο.


Nothing don't mean nothing honey if it ain't free ...

Ακόμα και το κενό στερείται νοήματος αν δεν συνδέεται με την ελευθερία, αυτή που του δίνει η συμπαντική αλήθεια που το ερμηνεύει και όχι η ματωμένη καρικατούρα των ανθρώπινων εγχειρημάτων.

Η επικράτηση της στρεβλής ελευθερίας, μέσων των διαφόρων πολιτικών ιδεολογημάτων είναι εντυπωσιακή. Η διαχρονική ειρωνεία του Σωκράτη στην αρχή της απολογίας του τα λέει όλα ...


«Δεν ξέρω, άνδρες Αθηναίοι, αν οι κατήγοροί μου σας επηρέασαν. Γιατί κι εμένα, λίγο ακόμα και θα με έκαναν να ξεχάσω ποιος είμαι, τόσο πειστικά μιλούσαν. Αν και, εδώ που τα λέμε, δεν είπαν τίποτα το αληθινό. Πιο μεγάλη εντύπωση όμως από όλα τα ψέματα που είπαν, μου έκανε αυτό: που έλεγαν ότι πρέπει να με προσέχετε, για να μην σας εξαπατήσω επειδή είμαι τάχα δεινός ρήτορας. Αυτό μου φάνηκε το πιο αδιάντροπο ψέμα, γιατί είναι βέβαιο ότι θα διαψευσθούν ευθύς αμέσως έμπρακτα, καθώς θα αποδειχθεί ότι δεν είμαι τρομερός στο να μιλάω, εκτός αν αυτοί λένε δεινό ρήτορα, όποιον λέει την αλήθεια».

Τι κρίμα που δεν εξαπατηθήκαμε από τον Σωκράτη ! Θα ήταν ίσως η μόνη απάτη στην ιστορία της ανθρωπότητας που θα απέφερε καλό στο σύνολο.

ioannispk - son of a pirate

ΥΓ
"Me and Bobby McGee" is a song written by Kris Kristofferson and Fred Foster, originally performed by Roger Miller, and later by Janis Joplin, who topped the U.S. singles charts with the song in 1971.

Monday, July 19, 2010

Light cage

 Light Cage

And there I saw my thoughts trapped.
Aegean summer light showering around.
I sought shelter in the comfort of my childhood
shadows - bliss is the belfry.

Saint George's bells tolled midsummer noon.
One last line remains to cast off.
Then there shall be the open sea.
Set a blue sail - homebound .

A blue roof and a water mattress.
Homebound to the Archipelagos.
Never shall I be slave to the shadows,
neigh shall I seek shelter from light.

For Abdulah - Ioannispk Son of a pirate 

http://sonofapirate.blogspot.com/2010/07/light-cage.html

Wednesday, May 26, 2010

Η προφητεία του Βησσαρίωνα

«...Μόνο με νέες δομές, με καλή οργάνωση και με την ευνομία θα σωθεί ο τόπος, με την αναπροσαρμογή προς τις νέες πολιτικές και κοινωνικές ανάγκες... Μεγάλη επομένως είναι η ευθύνη πολλών αρχόντων που παρακολουθούσαν με τρόμο τον κατήφορο του κράτους, που ακόμη έφθαναν ώς το σημείο να ψέγουν τους εαυτούς τους για τη συμμετοχή τους στις αδικίες και οι οποίοι, μολονότι υποστήριζαν την ανάγκη να γίνει κάτι, δέσμιοι όμως και οι ίδιοι του καθεστώτος, της διεφθαρμένης κοινωνίας, δεν είχαν το σθένος ν’ αντιδράσουν δίνοντας το καλό, ζωογόνο παράδειγμα».

Το παραπάνω απόσπασμα γράφτηκε πριν από 566 χρόνια, από το χέρι του Βησσαρίωνα (μετέπειτα ουνίτη καρδινάλιου), μαθητή του Πλήθωνα, με τη μορφή προτρεπτικού υπομνήματος προς τον Δεσπότη του Μυστρά Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. (Αποστ. Βακαλόπουλου «Ο χαρακτήρας των Ελλήνων»).

Αφορμή για το πιο πάνω  έδωσε άρθρο του του Κώστα Λεονταριδη από την Καθημερινή, ο οποίος μεταξύ άλλων σημειώνει.


«...Οι δανειστές μας ούτε αφελείς ούτε φιλάνθρωποι είναι. Τα 110 δισ. ευρώ που θα εκταμιεύονται σταδιακά δεν δόθηκαν για να τα χρησιμοποιήσουμε με δικές μας εμπνεύσεις. Θα τα εισπράξουμε εφόσον τηρήσουμε κατά γράμμα τα συμφωνηθέντα κι όσα άλλα στην πορεία μάς ζητηθεί να εφαρμόσουμε.
Αυτή είναι η βαριά αλήθεια που για λόγους ψυχικής υγιεινής καλό είναι να τη χωνέψουμε μια ώρα αρχύτερα. Κι ας εμπεδώσουμε ότι το «πακέτο σωτηρίας» δίνεται στην Ελλάδα για να μη διασαλευτεί κι άλλο η τιμή της Ευρωζώνης, αλλιώς πιθανότατα θα μας άφηναν να πνιγούμε.

Αυτά τα κοινότοπα καλό είναι να τα θυμόμαστε καθημερινά: 
α) για να μη χάνουμε τη ψυχραιμία και τον χρόνο μας με συναισθηματικές δολιχοδρομίες και 
β) να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα, αφού οι παραμορφωτικοί καθρέφτες, που συντηρούσαν την ευζωία μας, θρυμματίστηκαν».

Δεν νομίζω οτι χρειάζονται περισσότερα σχόλια.

ioannispk - son of a pirate

Friday, May 21, 2010

Προσοχή στην ελεγχόμενη Χρεοκοπία

Πρόσφατα η Κυρία Μερκελ πρότεινε το μοντέλο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας για τα ... "κράτη του ευρωπαϊκού Νότου".

Αντιπαρέρχομαι τον υπαινιγμό αφού είναι πλέον σαφές ότι αναφέρεται στην Ελλάδα και την περίπτωση που αυτή δεν κατορθώσει να εφαρμόσει το πρόγραμμα που έχει συμφωνήσει με την Ευρωζώνη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ακόμα είναι προφανές ότι κανένα Ευρωπαϊκό κράτος δεν θέλει να βρεθεί αντιμέτωπο ξανά με μια Ελληνικού τύπου κρίση. Έτσι, προωθούν ένα αυστηρότερο πλαίσιο εφαρμογής των δημοσιονομικών κανόνων και σκληρότερες ποινές για όσα κράτη-μέλη αδυνατούν να προσαρμοστούν.
Προβλέπονται ποινές από τις απλές συστάσεις μέχρι και τη διακοπή της χρηματοδότησης από τα κοινοτικά ταμεία και ακόμα "έως τον εξοστρακισμό" από την Ευρωζώνη. Η πρόταση θα συζητηθεί σήμερα 21 Μαΐου 2010 στο Eurogroup.

Η Συνθήκη της Λισσαβώνας δεν προβλέπει διαδικασία εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη.  Η Γερμανία και οι χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά θέλουν να θεσπιστεί μια διαδικασία ελεγχόμενης χρεοκοπίας ενός κράτους-μέλους.
Δηλαδή, αν το κράτος που αδυνατεί να διορθώσει τα δημοσιονομικά του προβλήματα, παρά τις διαδικασίες και τα μέτρα που έχει λάβει - ΚΑΘ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΦΥΣΙΚΑ -  και ΑΡΑ ΑΔΥΝΑΤΕΙ να εξυπηρετήσει τις δανειακές του ανάγκες από τις αγορές, θα πάψει να στηρίζεται από την Ευρωζώνη και θα υποχρεώνεται σε αναδιάρθρωση του χρέους του.
Που με απλά λόγια θα πει, κάνε αυτά που σου λέμε αλλά αν αποτύχει η συνταγή τότε... δεν θα υπάρχει πλέον πρόσβαση ούτε στα κοινοτικά ταμεία ούτε στις αγορές για να χρηματοδοτήσεις την ανάπτυξη και  το χρέος σου.
Συνεπώς όχι μόνο φταις που απέτυχαν τα μέτρα που εμείς σου είπαμε να εφαρμόσεις αλλά , η ανάκτηση της δυνατότητας υποτίμησης του νομίσματος (που σαν μέλος της Ευρωζώνης δεν έχεις)  είναι η μόνη διέξοδος.
Δηλαδή δεν χρειάζεται να αποφασίσουν οι "παρά τας Βρυξέλλας" για την έξοδό σου από το ευρώ. Θα είναι δική σου επιλογή γιατί δεν μπορεί να παραμείνεις εντός έτσι κι αλλιώς.

Όμορφα και καλά και πάνω από όλα δίκαια ...  Το κουστουμάκι είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μας και μάλιστα έχουμε κάνει ήδη την πρώτη πρόβα.

Φυσικά ούτε τυχαίο είναι που η Ελλάδα βρέθηκε σε αυτή την θέση, ούτε είναι άμοιρος ευθυνών ο λαός που και λάθος νοοτροπία έχει και στρουθοκαμηλίζει.  Από την άλλη δεν είναι νομοτελειακό ότι θα οδηγηθεί η χώρα σε αυτή την ατραπό. Άλλωστε, η Μέρκελ μία πρόταση διατύπωσε και δεν είναι απαραίτητο να  υιοθετηθεί και να εφαρμοστεί άμεσα. Μην ξεχνάμε ότι η καμπάνα χτυπά και για άλλους - όχι μόνο για μας.

Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα έχει τον χρόνο και την ευκαιρία να αποφύγει μια ελεγχόμενη χρεοκοπία - κάτω όμως από μερικές προϋποθέσεις όπως
  1. Να αντιληφθούν όλοι, και πρωτίστως τα μέλη της κυβέρνησης, ότι η αλλαγή νοοτροπίας είναι μονόδρομος.
  2. Να θάψουμε όσο πιο βαθιά μπορούμε στο παρελθόν τον άμυαλο και "τζίτζικα" εαυτό μας και διδασκόμενοι από τον σχετικό μύθο του Αίσωπου να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε το αύριο.
  3. Να αρχίσουμε να αγαπάμε την δουλειά και να ΑΠΟΤΑΞΟΥΜΕ με βδελυγμία το ΒΟΛΕΜΑ και τους θιασώτες του.
  4. Να μάθουμε πως το εμείς προηγείται του εγώ και να αποκτήσουμε επιτέλους εθνική συνείδηση και όχι τοπικιστική και ατομική.
Σίγουρα ο κατάλογος με τα πρέπει είναι μακρύς και εγώ ο πιο ακατάλληλος για να τον συμπληρώσω. Αισθάνομαι όμως απελπισία και αδιέξοδο και πάνω από όλα αισθάνομαι ντροπή για το αύριο που παραδίδω στα παιδιά μου.

ioannispk - son of a pirate

Friday, May 07, 2010

Η οικομική διάσωση της Ελλάδος

Αναρωτιέμαι αν οι πρόσφατες βαρύγδουπες δηλώσεις εκ Δυσμών για την διάσωση της χώρας μας αφορούν πράγματι μόνο εμάς και αν τα κίνητρα είναι αυτά της αδελφότητας και της αλληλοβοήθειας. Το πιο κάτω γράφημα δείχνει τις σχέσεις αλληλεξάρτησης χρεών πέντε ευρωπαϊκών χωρών - αυτών με το μεγαλύτερο χρέος.


(δανείζομαι το γράφημα από τους  NY Times)

Την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή ηγεσία πανικοβλήθηκε - πολύ αργά κατά την γνώμη μου- όταν συνειδητοποίησε ότι η ζώνη του ευρώ, η ίδια, ήταν σε κίνδυνο κατάρρευσης.  
Αν η ζώνη του ευρώ αποδεικνύεται απρόθυμη να προστατεύσει ένα μέλος όπως η Ελλάδα, τότε οι επενδυτές ομολόγων θα στέψουν την προσοχή τους και σε άλλα μέλη όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία για να κάνουν ότι ακριβώς έκαναν και στην Ελλάδα. Νομίζω ότι ο λόγος είναι προφανής από το ποιο πάνω γράφημα.


Λαμβάνοντας υπ' όψιν αυτό το όχι ευχάριστο σενάριο της κατάρρευσης του Ευρώ, οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να κάνουν τα πάντα, συνεπικουρούμενοι από το ΔΝΤ ώστε να προσφέρουν μία  διέξοδο στην Ελλάδα (και άρα την ευρωζώνη), ενδεδυμένοι τον μανδύα της αλληλεγγύης, εξαιρουμένων ελαχίστων που τόλμησαν να πουν την αλήθεια.

Το πρόγραμμα, όπως ανακοινώθηκε έχει μάλλον μικρές πιθανότητες επιτυχίας για την αποφυγή ενδεχόμενης Ελληνικής χρεοκοπίας, αλλά μπορεί να επιβραδύνει ή ακόμα και να αποτρέψει μια επικίνδυνη κλιμάκωση της κρίσης στην υπόλοιπη Ευρώπη, γεγονός που θα είχε τεράστιες παράπλευρες ζημίες . Στο μεταξύ και μέχρι να χρεοκοπήσει η Ελλάδα (αν τελικά συμβεί αυτό) κερδίζεται τουλάχιστον χρόνος, ώστε να προετοιμαστούν οι κατάλληλοι Ευρωπαϊκοί μηχανισμοί.

Άρα το λεγόμενο πρόγραμμα σταθερότητας, δεν έχει να κάνει καθόλου  με την Ελλάδα. Έχει να κάνει με την Ευρωζώνη και το νόμισμά της. Ακόμα έχει να κάνει με την έλλειψη μηχανισμών αποφάσεων μέσα στην Ευρώπη. Φοβάμαι ότι σύντομα θα πρέπει να αποφασιστεί ποιός πρέπει (αξίζει) να σωθεί και ποιός όχι. Φοβάμαι ακόμα ότι όταν θα παίρνονται αυτές οι αποφάσεις εμείς θα είμαστε απόντες, όπως απόντες είμαστε και σε άλλες ιστορικές στιγμές - πλην αυτών της αρχαιότητας.


Πολλοί θα πουν πως οι τράπεζες με τα υπερκέρδη τους πρέπει να πληρώσουν τουλάχιστον μέρος της ζημιάς και άρα δεν υπάρχει λόγος για προγράμματα σταθερότητας και Ευρωπαϊκή παρέμβαση. Φοβάμαι ότι αυτό πιο εύκολα το λέει κανείς παρά το κάνει.
 
Οι τράπεζες είναι ισχυρές για έναν βασικό λόγο -  θεμελίωσαν ζωτικής σημασίας δομές στο επίκεντρο των οικονομιών μας και πλέον τις ορίζουν. Οι δομές αυτές όμως παραμένουν εξ ορισμού εύθραυστες και ευάλωτες. Η αφαίρεση τους λοιπόν  από τις οικονομίες χρειάζεται προσοχή αλλιώς κυνδυνεύει να καταστραφεί η ίδια η κοινωνία. Γι' αυτό και πρέπει να προσέχει κανείς τι ζητά, από ποιόν το ζητά και τέλος τι εύχεται να συμβεί.

ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ....

ioannispk - son of a pirate 

Monday, April 19, 2010

Spreads – A risk Analysis Table

Η διακύμανση για τα spreads των ελληνικών ομολόγων εξαρτάται από την εμπιστοσύνη των αγορών στη δυνατότητα της χώρας να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος της και τη φερεγγυότητα της κυβερνητικής πολιτικής, η επιτυχία της οποίας εξαρτάται κατά ένα μεγάλο βαθμό από την κατανόηση της τρέχουσας κατάστασης από τον μέσο Έλληνα.
Ίσως οι πιο κάτω ερωτήσεις να μην απέχουν και πολύ από ένα υποθετικό πίνακα ανάλυσης του κινδύνου που θα εκπονούσε ένα επενδυτής Ελληνικών ομολόγων. 
  • Είναι ο μέσος Ελληνας ενημερωμένος αρκετά για το μέγεθος των οικονομικών υποχρεώσεων της χώρας?
  • Ο μέσος Ελληνας είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι τις τελευταίες δεκαετίες έζησε πάνω από τις δυνατότητές του?
  • Οι Έλληνες γνωρίζουν ότι το δημόσιο χρέος που αναλογεί στον κάθε Ελληνα σήμερα είναι πολλαπλάσιο από αυτό που αναλογούσε σε κάθε Ούγγρο το 2008 η Αργεντινό το 2001 όταν η χώρες τους περιήλθαν σε δεινή οικονομική κατάσταση? 
  • Είναι άραγε αντιληπτό ότι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα για τη χώρα μας είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας? 
  • Αν υποθέσουμε ότι με κάποιο τρόπο όλο το χρέος μας χαριζόταν σήμερα, είναι αντιληπτό ότι αύριο θα έπρεπε η χώρα μας να δανειστεί και πάλι?
Αν μπορούσαμε να πείσουμε του επενδυτές ότι οι απαντήσεις σε όλα τα πιο πάνω είναι ΝΑΙ τότε χαράς ευαγγέλια διότι το spread είναι χαμηλό και άρα η πιθανότητα επένδυσης δεν πρέπει να αποκλείεται. 
Αυτά όμως είναι μόνο όνειρα, διότι στην Ελληνική πραγματικότητα φοβάμαι ότι οι απαντήσεις σε όλα τα πιο πάνω ερωτήματα είναι αρνητικές και άρα ουδείς σώφρων επενδύει ενώ τα spreads αυξάνονται.
Νομίζω είναι μάλλον πλάνη να πιστεύει κανείς ότι τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα θα καταφέρει να πείσει όλους το Έλληνες να ομοψυχίσουν και με την βοήθεια ενός από μηχανής Θεού να απαντήσουν θετικά στα πιο πάνω ερωτήματα, ρίχνοντας τα spreads  στα τάρταρα.
Πόλεμος πατέρας πάντων γαρ, μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις ομοψυχούμε, εκτός κι αν στρέφουμε την ενέργειά μας ο ένας εναντίων του άλλου.
Με δεδομένο ότι οι Έλληνες δεν χαρακτηρίζονται λοιπόν ούτε για την υπομονή, ούτε για την εθνική ομοψυχία ούτε φυσικά για την «εντός των συνόρων τους εργατικότητα», οι πιθανοί επενδυτές μάλλον εκπλήσσονται που δεν έχουμε πτωχεύσει ακόμη και στέφουν το βλέμμα τους αλλού όταν πρόκειται να επενδύσουν σε κρατικά ομόλογα.
Με ΔΝΤ η χωρίς χρωστάμε στα παιδιά μας να διορθώσουμε όσα περισσότερα λάθη μπορούμε και να πάψουμε να συγχωρούμε και να δικαιολογούμε τους εαυτούς μας.

ioannispk - son of a pirate

Thursday, April 15, 2010

Η σκιά ενός καρφιού - A Nail's Shadow

Ο παλιός φίλος μου ο Abdulah ξύπνησε...



A Nail's Shadow
A nail casts it's shadow over old flaking paint.
It looks so dominating in this small world.
Yet it takes for just a hammer to cast it's shadow
upon the nail to dwarf it's short lived glory.

It's all a matter of scale !
In the cosmos man is dwarfed ...
Like cosmic dust, infinitesimally small,
is blown away to an eternal cycle of learning.

It's all a matter of scale !
In his micro-cosmos man is grandiose ...
Like cosmic dust, infinitesimally small,
he shall be blown away to an eternal cycle of knowledge.

An eternal cycle of learning and knowledge.
Eternity is a curse in human terms.
Man is and should remain mortal.
Knowledge, kindness and love are immortal.

God help us find our scale ...
Like cosmic dust, infinitesimally small,
blow us closer to you and spare us
from the eternal mortal cycle.


Δια τον Abduah - ioannispk son of a long lost pirate