A Pirate's Mobile Blog

The world as seen by a "PIRATE" (?).

Follow the link below to see ...

http://sonofapirate.blogspot.com/

Saturday, March 31, 2007

Faces & Scenes



































Tuesday, March 27, 2007

Room with a view

Thursday, March 15, 2007

Summer Wine
















Strawberries cherries and an angel's kiss in spring
My summer wine is really made from all these things
Take off your silver spurs and help me pass the time
And I will give to you summer wine

Oohh-oh summer wine

My eyes grew heavy and my lips they could not speak
I tried to get up but I couldn't find my feet
She reassured me with an unfamilliar line
And then she gave to me more summer wine.

With the opportunity of yet an other re-mix of the very well know song.
I suppose it means different to each and everyone of us.

ioannispk-son of a pirate

Wednesday, March 07, 2007

Pulitzer 1994 - Kevin Carter


Μια τραγική ιστορία για μας
Μια καθημερινότητα για εκείνους



Sunday, March 04, 2007

Περιμένοντας τους Βαρβάρους ΜκΙΙ

Περιμένοντας τους Βαρβάρους ΜκΙΙ

Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης – (active link click to follow)

Όλο το ποίημα παράθετε στο http://ioannispk.blogspot.com/2007/03/blog-post_04.html


Διάβασα πρόσφατα ότι ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε (μετά θάνατον) για τα εγκλήματα που είχε κατηγορηθεί ότι διέπραξε στην Σρεμπρένιτσα (σφαγή περίπου 8,000 μουσουλμάνων τον Ιούλιο του 1995).

Πάρ’ όλο που προσπαθώ φιλότιμα (sic) να σκέφτομαι όσο το δυνατόν περισσότερο «politically correct», δεν κατάφερα να φράξω την διχαστική διαρροή του μυαλού μου και σχεδόν αυτόματα σκέφτηκα το ποίημα του Κ Καβάφη «Περιμένοντας τους Βαρβάρους», τμήμα του οποίου παραθέτω στην αρχή του κειμένου.

«Η δύναμη του ποιήματος του Καβάφη βρίσκεται εν μέρει στο γεγονός ότι σε κάνει να σκεφτείς ότι αυτό που συμβαίνει μπορεί τελικά να μη συμβαίνει στην πραγματικότητα», παρατηρεί ο ποιητής Ρόμπερτ Πίνσκι.

Μα την πίστη μου πολύ ωραία εφεύρεση αυτοί οι Βάρβαροι! Μ’ αρέσουν πολύ μοναχά που οι δικοί μου οι ΒΑΡΒΑΡΟΙ υπάρχουν, έχουν σάρκα και οστά, ιδεολογικό υπόβαθρο και οικονομική υπόσταση, είναι πολύγλωσσοι και ενάντια στον αρχαιοελληνικό όρο μιλούν και Ελληνικά φυσικά.

Τι θα γίνει παιδιά ? Μέχρι πότε θα δεχόμαστε την ελέω συμφερόντων επινόηση των Βαρβάρων, από πραγματικούς ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ? Γιατί δεν στηλιτεύουμε με την απαξίωση μας τα ΜΜΕ που τρέφουν τέτοιες απαράδεκτες μεθόδους πλύσης εγκέφαλου?

Πότε θα μάθουμε τη αλήθεια και πότε θα ξεχωρίσουμε ποιοι είναι οι πραγματικοί βάρβαροι?

Μάλλον ο εναπομείνας βιολογικός μου χρόνος (απρόοπτου τε και μη) δεν θα μου επιτρέψει να λάβω ικανοποιητικές απαντήσεις στα ερωτήματα μου.

ioannispk – son of a pirate

Σημείωση
Οταν εντείνονταν οι συζητήσεις στη Βρετανία για το αν θα έπρεπε η χώρα να είχε συμμετάσχει στον πόλεμο κατά του Ιράκ και αν οι εξηγήσεις που έδωσε η κυβέρνηση Μπλερ ήταν όντως πειστικές, το Τέταρτο Πρόγραμμα Ραδιοφωνίας του BBC αφιέρωσε μία ολόκληρη εκπομπή σε ένα από τα πιο γνωστά ποιήματα του Καβάφη, το ποίημα «Περιμένοντας τους βαρβάρους», ένα κείμενο που, όπως υποστήριξαν πολλοί απ' αυτούς που πήραν μέρος στο πρόγραμμα του BBC, ανοίγει διάλογο ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.

Περιμένοντας τους Βαρβάρους










Περιμένοντας τους Βαρβάρους

-Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

-Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μιά τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ' οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

-Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;

-Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

-Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ' οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες•
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά γυαλιστερά σμαράγδια•
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ' ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλισμένα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα•
και τέτοια πράγματα θαμπόνουν τους βαρβάρους.

-Γιατί κ' οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα•
κι αυτοί βαριούντ' ευφράδειες και δημηγορίες.

-Γιατί ν' αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ' η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που έγιναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μιά κάποια λύσις.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Friday, March 02, 2007

Για μια φορά ακόμα δίψασα

Για μια φορά ακόμα δίψασα

Για μια φορά ακόμα δίψασα μονάχος.
Δροσιστικές εικόνες άρδευσαν το μεσημέρι
με την σκέψη σου να αιωρείται αχνά
πάνω από τους ντόκους μιας ακόμα ξενιτιάς.

Τάχτηκα μονάχος να υπηρετώ τις ώρες,
τις μέρες, τις σκόρπιες σκέψεις του μεσημεριού.
Αχ! να ‘μουνα λεει κένταυρος, σοφός,
ήρεμος, πλήρης να κάλπαζα στο Πήλιο.

Το πάφλασμα της γόνδολας ν’ άκουγα
λεει τώρα στου Canale Grande το έμπα.
Μ’ αντί για τούτο του Mestre τα κολιαρέικα
ταίζω Κινέζικο μαύρο άνθρακα και θειάφι.

Υφάλμυρο νερό έτρεχε κει που σκαει το
κύμα και γαργαλάει το βράχο.
Τρέχα πιες το γιε μου να γενείς του Drake
πιότερος. Του Αιγαίου γέννα πιες το!

Σκιαγμένος το πια μια και δυό.
Του πειρατή η προσταγιά όχι δεν σκώνει.
Πότισε το είναι μου και νύμφεψα την
θάλασσα, την μοναξιά, το έμπος.

Τώρα μου λείπεις ... μου λείπεις πολύ !
Πίσω δεν έχει πια γιατί τούτο το νερό
που τρέχει μέσα μου από παιδί – καιει !
Δροσίζει μονάχα τ’ απομεσήμερα στην ξενιτιά.

ioannispk – son of a pirate

Yara-Yara

Yara-Yara

Στίχοι: Νίκος Καββαδίας

Καθώς αποκοιμήθηκες φύλαγε βάρδια ο κάβος
Σε σπίτι μέσα, ξέχασες προχτές το φυλαχτό
Γελάς, μα εγώ σε πούλησα στο Rio για δυο centavos
κι' απέ σε ξαναγόρασα ακριβά στη Βηρυτό


Με πορφυρό στα χείλη μου κοχύλι σε προστάζω
Στο χέρι το γεράκι σου και τα σκυλιά λυτά
Απάνωθέ μου σκούπισε τη θάλασσα που στάζω
και μάθε με να περπατώ πάνω στη γη σωστά


Κούκο φορούσες κάτασπρο μικρός και κολαρίνα
Ναυτάκι του γλυκού νερού
Σε πιάνει - μην το πεις αλλού - σα γάτα η λαμαρίνα
και σε σαστίζει ξαφνικό προβέτζο του καιρού


Το ντύμα πάρε του φιδιού και δώσ' μου ένα μαντήλι
Εγώ, - και σ' έγδυσα μπροστά στο γέρο Τισιανό
Βίρα, Κεφαλλονίτισσα, και μάινα το καντήλι
Σε λόφο γιαπωνέζικο κοιμάται το στερνό


Σου πήρ' από τη Νάπολη μια ψεύτικη καμέα
κι' ένα κοράλλι ξέθωρο μαζί
Πίσω απ' το φριγκορίφικο στην άδεια προκυμαία
έβενος, - γλώσσα της φωτιάς, στο βάθος κρεμεζί


Φώτα του Melbourne. Βαρετά κυλάει ο Yara-Yara
ανάμεσα σε φορτηγά πελώρια και βουβά
φέρνοντας προς το πέλαγος, χωρίς να δίνει δυάρα
του κοριτσιού το φίλημα, του στοίχισε ακριβά


Γερά την ανεμόσκαλα. Καφέ για τον πιλότο
Λακίζετε, αλυσόδετοι του στεριανού καημού
Και σένα, που σε κέρδισα μιανής νυχτιάς σε λότο
σμίγεις και πας με τον καπνό του γκρίζου ποταμού


Μια βάρκα θέλω, ποταμέ, να ρίξω από χαρτόνι
όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες μαθητές
Σκοτώνει, πες μου, ο χωρισμός; - Ματώνει, δε σκοτώνει
Ποιος είπε φούντο; Ψέματα. Δε φτάσαμε ποτές

Olga V @ Bosporos - Southbound



Θέλω να πιώ όλο τον Βόσπορο.
Αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου.









Τραγούδησε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης

Η ατσάλινη αυτή ανθρώπινη κατασκευή δεν έχει σύνορα, δεν γνωρίζει φυλετικές η θρησκευτικές διακρίσεις. Μοναχά ενώνει. Ενώνει τους ανθρώπους στον καθημερινό μόχθο για την επιβίωση, μέσα από την αγάπη για το υγρό στοιχείο.


ioannispk - son of a pirate