A Pirate's Mobile Blog

The world as seen by a "PIRATE" (?).

Follow the link below to see ...

http://sonofapirate.blogspot.com/

Wednesday, November 08, 2006

Droplets

 Posted by Picasa

Ανδρέας Εμπειρίκος - Σκέψεις περί του Θεού

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ - Σκέψεις περι του Θεού


Ω, πόσον ωραία ήτο αυτή η εαρινή νύξ, πόσον λαμπροί ήσαν οι αστέρες, πόσον ακαταμέτρητον ήτο το ύψος του ουρανού! Οποία μεγαλοπρέπεια! Οποία μεγαλωσύνη! Τι ήτο αυτό το απροσμέτρητον; Ενα μεγάλο χάος, ή μια σοφή διάρθρωσης στοιχείων ασυλλήπτων από την διάνοιαν του ανθρώπου, έργον ενός εξουσιάζοντος και διευθύνοντος τα πάντα παντοδυνάμου νού; Ησαν τα πάντα τυχαία, ή ωφείλοντο εις μίαν θέλησιν και μίαν λογικήν τελείως τυχαία, ή ωφείλοντο εις μίαν θέλησιν και μίαν λογικήν τελείως υπεράνθρωπον, εις μίαν ικανότητα ίλιγγον επιφέρουσαν, της οποίας τα έργα κατέληγαν εις μίαν θεσπεσίαν αρμονίαν; Μήπως οι απέραντοι κόσμοι που την απετέλουν ήσαν το έργον όχι του Θεού, που η εκκλησία θέλει να μας επιβάλη, αλλά ενός θεού τελείως διαφορετικού, ενός θεού αλήθεια παντοκράτορος, ενός θεού αλήθεια παντοδυνάμου, που υπήρχε μέσα στα ίδια τα έργα του και σε όλα τα κτίσματά του, αποτελούντος ένα με αυτά, και υπάρχοντος παντού αλλ΄ αοράτου, όπως είναι υπαρκτόν αλλά μή ορατόν εις τους πολλούς το Μέγα Φώς το Ακτιστον, το Μέγα Φώς το Απιαστον, το εν μεγαλείω και δόξη καταυγάζον, το εις τους αιώνας άπιαστον, μα εκθαμβωτικά εις τους αιώνας των αιώνων ορατόν, μόνον εις όσους ευλογήθηκαν με την υψίστην Χάριν το Φώς αυτό να ιδούν; Μήπως άπαντα ταύτα ήσαν ο θεός, ο μόνος αληθινός - τουτέστιν μια παμμεγίστη, μια υπερτάτη δύναμις ή ενέργεια "λελογισμένη" και παντάνασσα, και επί της Γης και εν Υψίστοις; Αλήθεια, μήπως αυτά ήσαν ο Θεός και όχι εκείνος ο ηθικολόγος τύραννος και τιμωρός κριτής - τουτέστιν ένας μεγάλος Αρχων Φωτεινός, αυτόφωτος, τελείως άσχετος με τας εννοίας του Καλού και του Κακού; {...}

Sunday, November 05, 2006

Αποκάλυψη - Η' 10 - ΑΨΙΝΘΟΣ

Αποκάλυψις - Η' 10


Και ο τρίτος αγγελος εσάλπισε, και επεσεν εκ του ουρανου αστηρ μέγας καιόμενος ως λαμπάς, και επεσεν επι το τρίτον των ποταμων και επι τας πηγας των υδάτων. 11 και το ονομα του αστέρος λέγεται ο Αψινθος. και εγένετο το τρίτον των υδάτων εις αψινθον, και πολλοι των σνθρώπων επέθανον εκ των υδάτων, οτι επικράνθησαν.

Κατά το τρίτο σάλπισμα έπεσε από τον ουρανό μεγάλο άστρο σαν λαμπάδα και έπεσε στο 1/3 των ποταμών και στις πηγές των νερών . Το όνομα του άστρου είναι Άψινθος. Και το 1/3 των νερών έγινε Άψινθος και πολλοί άνθρωποι πέθαναν από τα νερά διότι αυτά επικράνθηκαν.

Άψινθος = Artemisia absinthium = Θεραπευτικό φυτό

Wednesday, November 01, 2006

Η κατάκτηση των ψυχών

Η κατάκτηση των ψυχών

Πρόσφατα διάβασα το θέμα μιας έκθεσης που δόθηκε για ανάπτυξη σε παιδιά της Ε’ τάξης δημοτικού σχολείου. Το θέμα έλεγε

«Ο άνθρωπος σήμερα έχει κατακτήσει το διάστημα ενώ δεν έχει καταφέρει να κατακτήσει τις ψυχές των παιδιών που πεθαίνουν από πείνα».

Παρατηρώ με θλίψη ότι η θεματολογία θέτει εμμέσως τα παιδιά μπροστά σε ένα ανύπαρκτο δίλημμα. Τεχνολογία και επιστημονική πρόοδο ή επάρκεια υλικών αγαθών για όλους. Ακόμα προτείνετε η ανάγκη της «κατάκτησης των ψυχών των πεινασμένων» ότι και να σημαίνει αυτό, σε αντίθεση με την άμεση επίλυση του επιτακτικού τους προβλήματος που είναι η σίτιση.
Πραγματικά μένω έκπληκτος που έστω και έμμεσα για πολλοστή φορά δαιμονοποιήτε η επιστήμη και η τεχνολογική πρόοδος, τίποτα δεν άλλαξε από τον Μεσαίωνα, ενώ ταυτόχρονα υπονοείτε ότι τα κονδύλια της «άχρηστης» προόδου μπορούν να μας βοηθήσουν στην «κατάκτηση των ψυχών των πεινασμένων».
Αν ο Χριστός στο όρος μπορούσε να φανταστεί το μέγεθος της βλακείας των μεταγενέστερών του ανθρώπων, σίγουρα θα την συμπεριλάμβανε στους αφορισμούς του κάνοντας σχετική μνεία σ’ αυτήν, μαζί μα την υποκρισία, που τόσο αρέσκετε στην βλακεία και την διακονεί.
Απορώ γιατί τα παιδιά δεν θέτονται μπροστά από το πραγματικό πρόβλημα που είναι, η αδυναμία των ανθρώπων να χειριστούν και να μοιραστούν, σχετικά δίκαια, τους διαθέσιμους πόρους (φυσικούς και μη) καθώς και να χαρίσουν την αγάπη τους απλόχερα.
Η λέξη και μόνο «κατάκτηση» θα πρέπει να εξαγριώνει ειδικότερα όταν αναφέρεται στην ψυχή μιας ανθρώπινης ύπαρξης. Παραθέτω απόσπασμα από τον διάλογο του Πλάτωνα «Φαίδωνων». Ο Σωκράτης λέει
«Αν βέβαια είναι αθάνατη η ψυχή, χρειάζεται τη φροντίδα μας όχι μόνο για τον χρόνο που διαρκεί ό,τι αποκαλούμε «ζω», αλλά για το σύνολο του χρόνου, γιατί από δω και πέρα ο κίνδυνος θα ήταν φοβερός να αμελήσει κάποιος για την ψυχή. Αν βέβαια ο θάνατος ήταν απαλλαγή από τα πάντα, θα αποτελούσε ανέλπιστο δώρο για τους κακούς που, πεθαίνοντας, ταυτόχρονα με το σώμα, απαλλάσσονται και από την κακία τους μαζί με την ψυχή. Στην πραγματικότητα όμως, από τη στιγμή που η ψυχή φαίνεται αθάνατη, δεν υπάρχει γι’ αυτήν καμιά άλλη δυνατότητα να ξεφύγει από τα κακά και να σωθεί από το να γίνεται όσο το δυνατόν καλύτερη και φρονιμότερη. Η ψυχή, βλέπετε, έρχεται στον Άδη χωρίς να έχει μαζί της τίποτε άλλο πέρα από την παιδεία και την ανατροφή της».
Κρατώ το τελευταίο «τίποτε άλλο πέρα από την παιδεία και την ανατροφή της». Μ’ άλλα λόγια αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε για τις ψυχές των πεινασμένων και αφού λύσουμε το πραγματικό και ουσιαστικό τους πρόβλημα – το φαγητό – να τι εφόδια θα πρέπει να θέλουμε να δώσουμε στις ψυχές τους, αντί να επιθυμούμε να τις κατακτήσουμε.

ioannispk – son of a pirate