Από μικρός σχεδόν απο την κούνια μου το άκουγα¨
" Όμορφος που ΄ναι ο γεμιτζής όταν βραχει κι
αλλάξει και βάλει τ΄άσπρα ρούχα του και στο
τιμόνι κάτσει".
Ήταν η φωνή του νησιού που παρακεινούσε τους άνδρες στην θάλασσα. Έλεγα πότε θα γίνω κι εγώ γεμιτζής ...
ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΛΩΡΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑ.
Τα άκουγα και τα διάβαζα από μικρός΄.
Άκουγα και την γιαγιά μου την Ελένη να τραγουδάει τον γεμιτζή και να συμπληρώνει
"Η ξενιτιά το χαίρεται - Τζιβαέρι μου
Τζιβανά - Τζιβανά - Τζιβανά και ταπεινά".
Τι κοσμογονία έγεινε μέσα μου ούτε και ξέρω, μια φορά λίγες ώρες πριν φύγω για να δώ την μεγάλη μου αγάπη - το βαπόρι - νιώθω τις πατούσες μου να με γαργαλάνε και τον νησιώτικο μπάλο να βράζει το αίμα μου ...
" Όμορφος που ναι ο γεμιτζής ... "
Και μην ξεχνάτε δεν χορεύω σχεδόν ποτέ.
Άντε γειά και καλή αντάμωση ...
Ελπίζω σύντομα όμως γιατί όπως είπαμε την αγαπώ την θάλασσα μα δεν έσωσα να γίνω κανονικός ναυτικός, αλλά ούτε κανονικός στεργιανός. Έχω λοιπόν το ένα πόδι στην θάλασσα και το άλλο στην στεργιά.
Ioannispk - son of a pirate
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Είσαι παντρεμένος με τη στεριά μα έχεις ερωμένη τη θάλασσα!
Δεν ξέρεις ποια να διαλέξεις...η μία σου δίνει σιγουριά και απανέμι και η άλλη έρωτες και φουρτούνες.
Μην διαλέξεις καμία, κράτα και τις δύο, εξάλλου ανήκεις το ίδιο και στη μια και στην άλλη...
ΔΥΣΤΥΧΏΣ
ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ...
Ισως εχεις βρει την καλυτερη λυση,την χρυση τομη ( αλμυρα και θυμαρι,προσω και μπροστα,αναποδα και οπισθεν )
Υ.Γ Οταν ακουω καποιους να λενε το βαπορι κανει "οπισθεν" θυμαμαι γιατι καποιος γελασε οταν ειπα οδηγωντας το αυτοκινητο μου "προσεχε θα κανω αναποδα "....
Post a Comment