Προς τους προσκυνητές του Όρους

Προς τους προσκυνητές του Όρους

Τότε εγώ του είπα :
" Κύριε, αυτός που έχει την χαρά να σε βλέπει, να βλέπει το όραμα σου, το βλέπει με τα μάτια της ψυχής ή με τα μάτια του πνεύματος;"

Ο Δάσκαλος απάντησε :
" Ούτε με τα μάτια της ψυχής, ούτε με το πνεύμα με βλέπει, αλλά με τον νου που είναι ανάμεσα στα δύο αυτός είναι που μπορεί να βλέπει και αυτός που ξέρει, που γνωρίζει, που αγάπα" …

Είπε η Επιθυμία :
" Δεν σε είδα να κατεβαίνεις, αλλά σε βλέπω τώρα να ανεβαίνεις. Γιατί υποκρίνεσαι, αφού είσαι ένα με μένα;"
Η Ψύχη απάντησε :
" Εγώ σε είδα. εσύ δεν με είδες. Δεν με αναγνώρισες, ήμουν μαζί σου όπως ένα ιμάτιο, κι εσύ δεν με ένιωσες." Αφού είπε αυτά η ψυχή έφυγε χαρούμενη.

Ύστερα παρουσιάστηκε στην Άγνοια.
Εκείνη κατέκρινε την ψυχή, λέγοντας της :
" Πού πηγαίνεις;
Δεν ήσούν φυλακισμένη στην παρακμή;
ΝΑΙ! Ήσουν χωρίς κρίση και ήσουν σκλάβα".

Η Ψυχή απάντησε :
" Γιατί με κρίνεις; Εγώ κανέναν δεν έκρινα.
Ήμουν σκλάβα, όμως εγώ δεν σκλάβωσα τίποτε.
Δεν με αναγνώρισαν, όμως εγώ αναγνώρισα ότι Όλα όσα έχουν συντεθεί, θα αποσυντεθούν όχι μόνον τα της γης αλλά και τα του ουρανού"

Τα πιο πάνω από το γνωστικό Ευαγγέλιο της Μαρία της Μαγδαληνής.

Δεν έχει σημασία αν το έγραψε πράγματι η Μαρία η κάποιος άλλος. Σημασία κατά την γνώμη μου έχουν τα ερωτήματα που θέτει. Κρατώ το θαυμάσιο κατά την γνώμη μου

«Ούτε με τα μάτια της ψυχής, ούτε με το πνεύμα με βλέπει, αλλά με τον νου που είναι ανάμεσα στα δύο».

Εντύπωση μου κάνει ακόμα ότι ενώ φαίνεται σχετικά εύκολο μα προσπεράσει κανείς την επιθυμία, η άγνοια είναι δύσκολος αντίπαλος. Πιο δύσκολο ακόμα είναι να δεχτούμε τις συμπαντικές αλήθειες έχοντας χάσει την ευθυκρισία μας.

Μοιράζομαι με τους προσκυνητές μερικές από τις σκέψεις που υποθέτω ότι θα έκανα αν ήμουν συνταξιδιώτης.

ioannispk – son of a pirate

PS

Χωρίς να το γνωρίζω ο φίλος μου ο Αντώνης έγραφε πιθανόν ταυτόχρονα ...
Για διαβάστε παρακαλώ γιατί αξίζει τον κόπο¨
http://abadlot.blogspot.com/2006/09/blog-post_18.html