Όνειρα και εφιάλτες
Μια νύχτα σ’ ονειρεύτηκα δεμένη σ’ ένα ψάρι,
γύρω ερινύες χόρευαν ξεδιάντροπες, φτηνές.
Αχ και να είχα δυο σφυριά την μοναξιά να σπάσω
και να σου στείλω άδολες παρθένες σιωπές.
Ο ουρανός εγέμισε ξένα σε με αστέρια,
μου φαίνετε πως έχασα για πάντα το σκοπό.
Ψάχνω τις λέξεις άσκοπα για να με ξαλαφρώσω,
μα μέχρι τώρα αντίκρισα μονάχα το κενό.
Πέρα απ’ την Guarouza υπάρχει μια πόλη,
την λένε ονειρόπλαστη και συννεφοκλειστή.
Ήλθε η ώρα μου Γιασμίν τα μάτια μου να κλείσω
και ν’ αφεθώ στη θάλασσα μπας κι εύρω σιωπή.
Ο Μίνωας εξύπνησε και γύρευε τον γιο του,
μα ο Δαίδαλος τον έκλεισε σ’ αλλόκοτο κελί.
Σαν θα αντικρίσω ανάσκελα του κύκνου το σημάδι,
θα χουν’ γενεί τα όνειρα μια άυλη σπονδή.
Ξημέρωσε πάλι ξανά, μια πάχνη με σκεπάζει,
άλλη μια μέρα άρχισε δίβουλη και στρυφνή.
Άραγε θα ‘ρθει μια στιγμή το νου μου να σωπάσει
και να στεφτεί βασίλισσα η φεγγαροσιωπή;
Σάπιες ιδέες μέτρησα σωρό μέχρι τα τώρα,
έγινα ότι μίσησα κοιτώντας τα χαρτιά.
Μα κάπου ακόμη μέσα μου υπάρχει μια φλόγα
που μ’ αναλώνει ζωντανό αργά, σαδιστικά.
Ioannispk – son of a pirate
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Επικινδυνα απονερα για τα πυροφανια των απλοικων ψαραδων .....Ισως υπαρχουν καποιοι ελαχιστοι γλαροι που σε συντροφευουν στη ροτα σου.
Προσπαθω να μαντεψω την ψαρια σου,μα δεν διακινδυνευω με προβλεψεις.
Και αυτο ειναι η ομορφια της ποιησης............
Σαν ναυτικός κι εσύ ξέρεις καλά οτι η απουσία, η ξενητιά και πάνω από όλα η μοναξιά παίζουν περίεργα παιχνήδια με το μυαλό. Ετσι και τα όνειρα γίνονται εφιάλτες.
Σωστα αν και οι εφιαλτες ειναι βδελες που ρουφουν την λογικη μας για να πλασουν ανεξηγητες ιστοριες που δυστυχως ταλαιπορουν "ολους" τους ανθρωπους.Ενα μυστηριο και αυτο οπως χιλιαδες αλλα.
Εγω στο προηγουμενο σχολειο μου αναφερομαι στο περιφημο "Τι θελει να πει ο ποιητης ?"
Εν καιρω θα ακολουθησει ειδικο post για αυτο το θεμα ....
Συνεχιζε να αφριζεις τα νερα με τις μηχανες σου " Ολοταχως "
Νομίζω ότι ο φίλος pal-pal έχει δίκιο. Προσπαθώ αλλά δεν μπορώ...ούτε και εγώ.
Συνέχισε όμως έτσι δυνατά.
Νομίζω ότι ξεπέρασες τις όποιες αναστολές είχες σχετικά με την παρουσίαση των ποιημάτων σου στους άλλους.
Ψάχνω για εκδοτικό οίκο....
Επικύνδυνα μονοπάτια πράγματι. Μοιράζομαι σκέψεις για σχόλια σε άλλο posting.
Για να καταλάβεις τη διαφορά της ποίησής σου με κάποιους άλλους σε παραπέμπω σε άλλο blog με ποιήματα γνωστού πολιτικού.
http://ta-eis-eafton.blogspot.com/2005/05/blog-post_10.html
Βγάλε συμπέρασμα και πες μου.
WE NEED A PLUMMER
THIS IS WHAT TINA SHOULD SING AND NOT
WE NEED A HERO.
Post a Comment